عشق گوید راه هست و رفته ام من بارها ، شعری از حضرت مولانا است که بروی تابلوخطی به سبک خوشنویسی معلی نقش بسته است. این اثر بروی مقوا ماکت هلندی به همراه پاسپارتو و نیز ورق طلا به همراه قاب بصورت بسیار فاخر نقش بسته است.
از این اثر نفیس فقط یک عدد بصورت کلکسیونی موجود است.
تابلو خوشنویسی معلی با نام بشنو این نی ، رتبه یک نمایشگاه گروهی اروپا در ایتالیا در خوشنویسی کسب کرده و توسط هنرمند خوشنویس کاوه افرائی طراحی و خلق شده است.
اثر ارایه شده علاوه بر ترکیب بندی خاص خوشنویسی معلی ، چشم نوازی عارفانه ای همچون رقص سماع صوفیان را نیز به همراه دارد که با معانی عرفانی ، خودشناسی و خدا شناسی اشعار حضرت مولانا گره خورده.
ورق طلای بکار رفته در اثر ، در عین سادگی بیانگر عالم معنا می باشد که از جهات مختلف به این دریای معانی وجود برخورد کرده، و پس از آن را به اختیار و انتخاب انسان واگذار میکند.
و هنرمند سالیان سال است که در پی یافتن خود با دریای ناب شعر حضرت مولانا و دیگر عرفا زندگی میکند و تجربیات عشقبازی خود را اینگونه به پرده ظهور تصویر میکند.
خط خوشنویسی معلی را بسیاری می شناسند یا حداقل آن را دیده اند. پس از نستعلیق و شکسته، حدود ۵۰۰ سال خطی ابداع نشد تا اینکه در دنیای معاصر خطی با عنوان معلی از سوی استاد حمید عجمی ابداع و در سال ۱۳۷۸ ثبت ملی گردید. این خط جدید دارای ویژگی های خاص بصری است.
به همین جهت گرایش فراوانی به عرفان و معنویت دارد. خط معلی استاد حمید عجمی برخلاف خطوط دیگر که بیشتر، حالت مهر و ناز دارند، هم خشم دارد و هم مهر که در واقع جنبه دیگر حماسی بودن این خط را نشان میدهد.
از خط معلی به دلیل خاصیت ذاتی خود بیشتر در سطرنویسی و قطعه‌نویسی استفاده میشود تا کتابت. همچنین از معلی در بسیاری از تبلیغات و طراحی‌ها با موضوعات بیشتر عرفانی و مذهبی به‌صورت عنوان و قطعه نیز استفاده میشود. این خط هم اکنون دارای علاقمندان فراوانی است که این علاقمندی نشان از جایگاه ویژه این خط را نمایان می کند.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.