تابلو عکس گوزن های شمالی که در تصویر زیر مشاهده می فرمایید بسیار مناسب برای منازل می باشد .
گوزن به اعضای خانوادهٔ گوزنیان (Cervidae) در راستهٔ جفتسمان گفته میشود. آنها حدود ۲۷ تا ۲۸ میلیون سال پیش از گاوسانان جدا شدند و اکنون حداقل ۹۰ گونه زنده از آنها در نقاط مختلف دنیا زندگی میکنند.
جنس نر تمام گونههای گوزن به جز گوزن آبی شاخ دارد اما در بیشتر گونهها به جز گوزن شمالی جنس ماده شاخ ندارد.
شاخ گوزنها تفاوت مهمی با سایر حیوانات شاخدار مثل گاوسانان و کرگدنها دارد. شاخ آنها دائمی نیست و هر سال میافتد و به جایش شاخ جدیدی میروید.
گوزن مشک در واقع به خانواده گوزنها تعلق ندارد و عضو خانواده مستقلی به نام Moschidae است که به گاوسانان کمی نزدیکتر است تا به گوزنها.
گوزن به حیواناتی نشخوارکننده از خانواده گوزنیان در راسته جفتسمان گفته میشود.
نرها شاخهای بلند و نسبتاً پهنی دارند.
رشد شاخها از یک سالگی به بعد شروع میشود، ولی شاخکها از دو سالگی ظاهر میگردد.
در اواخر فصل زمستان شاخها میافتند و شاخهای جدید بلافاصله شروع به رشد میکنند و در تابستان تکمیل میشوند.
این حیوانات که در تابلو عکس گوزن های شمالی مشاهده می فرمایید در یک آن میتوانند به شدت وحشی شده و به انسان حمله کنند و طعمه را چه مرده و چه زخمی در همان محل رها کنند.
گوزن نقشی مرکزی در هنرهای باستانی، فرهنگ و اسطورههای هیتیها، مصریان باستان، سلتها، یونانیان باستان و آسیاییها داشته است.
برای نمونه موزاییک شکار گوزن ساختهشده در مقدونیه باستان (قرن چهارم پیش از میلاد)، احتمالاً اسکندر را در حال شکار یک گوزن با همراهی هفستیون نشان میدهد.
در آیین شینتو ژاپنی، گوزن سیکا را پیامرسان خدایان میدانند. در چین باستان گوزنها دارای ویژگیهای پزشکی شمرده شده و این باور وجود داشتهاست که آلت تناسلی این حیوان دارای خواص ضدافسردگی است.
در چین عمر گوزنها را همپایه خدا میدانستند.
در میان سرخپوستان هویچال مکزیک، گوزن حیوان اصلی مناسب برای قربانی بهشمار میرفت.
در اروپای قرون وسطی گوزن در نقاشیهای شکار و نشانهای خانوادگی دیده میشد. همینطور گوزنها در بسیاری از آثار متعلق به تمدنهای مختلف پیشااسپانیایی آند دیده میشود
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.